بامداد

آسمان ها کوه ها دشت ها دریا ها پرنده ها صخره ها علف ها ماهی ها و گل ها و گل ها و گل ها اینها همه تا تو هستی خوب اند وقتی نباشی اینها همه جمع اند و من مفرد

تو نادانی نمی دانی اگر می دانستی می توانستی و اگر می توانستی شاید می خواستی اما نه تو نمی خواهی زیرا نمی توانی چرا که نمی دانی آری پس تو نادانی

در اندیشه جهان به سه واژه رسیده ام آزادی آبادی انسان