Friday, March 06, 2009

موج

ساحلی بود

دستانت

که پریشانی هایم را

در بر می گرفت

و جوش و خروش ام را

به آرامش

مبدل می کرد

اکنون

بی تو

تشنگی بی کران هزاران خشکی

بر لبم

جا مانده ست