بامداد

افول اسم تو زوال افسانه ای ست که قاریان قصه های قدیمی سینه به سینه نقل می کردند *** آوار قدم های من بر سر کوچه فرو می ریخت *** توهم تاریخ به پایان خود نزدیک می شد *** ناگاه ستاره ای درخشید نگاه کردم دیدم که تنها ماندم