کودکانه
از تنهایی
تا تو
چه کودکانه
رویایی بود
تشنه لب
از صخره ای گذشتم
و در دامنه
به سرابی رسیدم
اما
این
هر چه بود
سیاه نبود
آبی بود
چه کودکانه
فریاد سکوت
خوب من! خوب من هم می ترسم بار ها و بار ها ترسیده ام از ساده ترین و پیش پا افتاده ترین و از سخت ترین و ستمگر ترین چیز ها همچون هیولا ها ترسیده ام باری حتی ترس هایم را از تو دریغ نکردم ****** خوب من! باور کن که من اگر که فریاد نمی کشم نه از گرفتگی گلو و نه از کوفتگی عضلاتم در رنجم من سکوت میکنم چرا که فریاد نه زاییده عصیان که فرزند نا خلف سکوت است
Comments
اینجا رو دوست داشتم
:از صخره ای گذشتم و در دامنه به کابوسی دیگر رسیدم
البته من تو دامنه نبودم !ارتفاع زیاد بود و من نترسیدم از اون ارتفاع
اون .....ترسید . دست من
نبود
مرسی که نوشتید
بعد یک روز پر از کا رو پر خستگی !
خیلی چسبید
شاید چون با من سازگار تر بود
www.inhra.blogfa.com