دلخوش

تا با تو بودن
سنگینی آوار سکوت سرد شب را تاب می آورم
دلم به پنجره ای خوش است
که شیشه اش ترنم باران را منعکس می کند
و کوچه ای که دیری ست
از آن من نیست
کوچ پرنده را دوست ندارم
و تحمل سایه ی سیاه چنار
در زیر نور زرد چراغ
برایم سخت دشوار است
تنها یک نام
و یک واژه در سرم تکرار می شود:
"تنهایی"
...
تا
با
تو
بودن

Comments

Anonymous said…
hamsiahhamsefid.blogfa.com

Popular posts from this blog

فریاد سکوت

بازی

جنگ و عروسك,ABBA