خالي
در جامه دان من
جامه اي نيست
نامه اي مي نويسم
در آن مي گذارم
و با خود مي آورم
تا هر وقت
آن را
باز مي كنم
تكه اي از نامه را
با تكه اي از تو
پاره كنم
و به دور اندازم
و هر وقت
آن را
مي بندم
به ياد آورم
كه جاي تو
به دست من
خالي
مي شود
جامه اي نيست
نامه اي مي نويسم
در آن مي گذارم
و با خود مي آورم
تا هر وقت
آن را
باز مي كنم
تكه اي از نامه را
با تكه اي از تو
پاره كنم
و به دور اندازم
و هر وقت
آن را
مي بندم
به ياد آورم
كه جاي تو
به دست من
خالي
مي شود
Comments
to boro bi chamedanat ama bi chashmhayam ke negrane toan ke koja in chenin shetaban .be jibhayat negah kon moragheb bash to yadet rafte ye teke az name ro hanoz pare nakardi na tanha yek kalamaro hamon ke hameye adama dost darand MA , TA HAMISHE
CORAL
شاید هنوز همان معمای قبلی است؟
من
ba omidy paydar
ba do chashme ashkbar
minevisam nameiy
nameiy ra ke to khahy khando man
entezary bisamar khaham keshid
chashm khaham dookht bar rahy draz
ta rasad shayad pyamy...
nameiy
man jaye shoma boodam be jaye safar kardan ba jamedane khali barash arezooye khoshbakhti va salamat mikardam.
va be jaye teke teke kardanesh, be dalile az dast dadanesh fekr mikardam.
deletoonam ke migin pass gereftin azash, chera be jaye in khato neshoona ye nafase amigh nemikeshin?????
Setayesh B.
شما جاي من نيستيد.و البته من نيز
جاي شما نيستم.اگر بوديم شايد قضاوت
بهتري داشتيم!هم من و هم شما.شايد پيام
اين شعر گونه هم همين باشد!درضمن
من فقط نامه اي را پاره مي كنم.آن
هم نامه اي كه خود خواهم نوشت.اين
حق من است،مگر نه؟تكه تكه كردن آدم
ها هرچند كه در اين دور و زمانه
طرفداران فراواني دارد،ولي با عقايد
من فاصله زيادي دارد.و از همين روست
كه شعر گونه اي بوجود مي آيد،پيش از
آنكه شاعرش براي هميشه رفته باشد!؟
man nashenas nistam chon khodam ro entehaye nazaram moarefi kardam.
Be har hal shoma hanooz javabe man ro nadadid, payame in sher goone chist?
Setayesh B.
نيستيد،احتمالاً من هستم،در غير اين
صورت چنين خطاب نمي شدم!باري به شما
توصيه مي كنم هرگز در پي كشف پيام
شعر از خود شاعر نباشيد.اين تقريباً
امري محال است.هرآنچه دوست داريد،همان
است،و هرآنچه دوست نداريد،باز همان