كلاف
در انتظار طلوع ستاره اي
تا سپيده بيدار ماندم
كلاف سر در گمي بود
رشته رويا ها
من به اختيار خود
اينگونه اش خواندم
تا سپيده بيدار ماندم
كلاف سر در گمي بود
رشته رويا ها
من به اختيار خود
اينگونه اش خواندم
فریاد سکوت
خوب من! خوب من هم می ترسم بار ها و بار ها ترسیده ام از ساده ترین و پیش پا افتاده ترین و از سخت ترین و ستمگر ترین چیز ها همچون هیولا ها ترسیده ام باری حتی ترس هایم را از تو دریغ نکردم ****** خوب من! باور کن که من اگر که فریاد نمی کشم نه از گرفتگی گلو و نه از کوفتگی عضلاتم در رنجم من سکوت میکنم چرا که فریاد نه زاییده عصیان که فرزند نا خلف سکوت است
Comments
؟ببخشید بامداد ،به نظرم جالب تموم نشده...اولش رو خیلی بیشتر دوست دارم
چنين حسي داشتم.از لطف ات ممنونم