هنگامه
چه فاتحانه خنديديم
در هنگامه ديروز
و اكنون
چه قاطعانه مي گرييم
بي هيچ كلامي
هنوز
در هنگامه ديروز
و اكنون
چه قاطعانه مي گرييم
بي هيچ كلامي
هنوز
فریاد سکوت
خوب من! خوب من هم می ترسم بار ها و بار ها ترسیده ام از ساده ترین و پیش پا افتاده ترین و از سخت ترین و ستمگر ترین چیز ها همچون هیولا ها ترسیده ام باری حتی ترس هایم را از تو دریغ نکردم ****** خوب من! باور کن که من اگر که فریاد نمی کشم نه از گرفتگی گلو و نه از کوفتگی عضلاتم در رنجم من سکوت میکنم چرا که فریاد نه زاییده عصیان که فرزند نا خلف سکوت است
Comments
نه مجال اندیشه به خنده هایمان دادیم و نه به اشک ها
عاجزانه، ملتمسانه یا بی خودانه گریستن را می فهمم اما قاطعانه گریستن؟
انجام داد.حتي گريستن!؟