تلاقي
ولوله بي بند و بار
ضيافت عروسكان شكسته را
به سخره گرفته است
بردگان سراسيمه ظلمت
در عطش شرارت و شادي
بيهوده پاي مي كوبند
دريغ از شب
كه در غبار مسموم تباهي
به آخر مي رسد
بي آنكه حضور خود را
در تلاقي نگاه و آيينه
معنايي جاودانه ببخشد
دريغ از روز
كه خاموشي شعور آدمي را
به شهادت مي آيد
با تلخ بوسه اي به وداع
از لب گيج شب
ضيافت عروسكان شكسته را
به سخره گرفته است
بردگان سراسيمه ظلمت
در عطش شرارت و شادي
بيهوده پاي مي كوبند
دريغ از شب
كه در غبار مسموم تباهي
به آخر مي رسد
بي آنكه حضور خود را
در تلاقي نگاه و آيينه
معنايي جاودانه ببخشد
دريغ از روز
كه خاموشي شعور آدمي را
به شهادت مي آيد
با تلخ بوسه اي به وداع
از لب گيج شب
Comments
...
و دریغ از انسان
...